- бал арасы
- Бал жинайтын ара.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
әгерден — (Қарақ.) жабайы сары ара, бал арасы. Ол ә г е р д е н н е н қатты қорқады (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әрегден — (Қарақ.) жабайы сары ара, соның бал арасы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қол замбыр — (Ауғ.; Ир.) бал арасы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
етек тас — 1. (Маң., Маңғ.) қортпа ауының астыңғы көңгейіне арасы 4 5 метр сайын байлаған тас. Аудың е т е к т а с т а р ы н байқаңдар, түгел болсын! (Маң., Маңғ.). 2. (Қар., Балқ.) жылымды тартпас бұрын су сіңіріп ауырлатып алу үшін қажетті 500 800 грамдық … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бақауыз — I зат. кәс. Тездің астыңғы жағы (тісі) мен үстіңгі жағының (тісінің) арасы. Үйші балқып жатқан ағаштарды алып, тездің б а қ а у ы з ы н а қойып тұрып, сықауырынмен нығарлап отырып, әр түрлі формаға келтіріп иеді (Қазақст. ауыл шаруаш, 1969, 7,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі